Yağmurlu bir öğleden sonra, Colleen Henderson-Heywood kendini bir uzmanın ofisinin dışındaki arabasında otururken buldu. Uzmanlarla dokuz ay görüştükten sonra, Parkinson hastası olduğunu öğrendi. “Hastalığın sadece benden bir gün bile çalmasına izin vermemeye karar verdim,” diye açıklıyor Colleen.

Colleen'in bedeninde bir şeylerin doğru olmadığını gösteren ilk işaret, sağ ayağının parmaklarının titremeye başladığı zamandı. “Üç hafta Meksika'da parmak arası terlik giyerek geçirdim ve ayak parmaklarının kendiliğinden düzeleceğini düşündüm. Ama olmadı. Sağ ayağımın, ayakkabı giydiğimde beni zorladığını fark ettim. " diyor. Aslında, Colleen sağ ayağını görmezden gelmeyi seçti.

Dört ya da beş ay sonra Barselona'ya gitti ve kendisini gitmek istediği bir kafenin olduğu yolun karşısında dururken buldu. “Kafeye doğru yola çıktım ama hareket edemedim. Sıkışmıştım. Kafeye yürümek için vücuduma sinyal göndermeye devam ettim ama sağ bacağımı hareket ettiremedim," diye hatırlıyor Colleen. “Bundan sonra nihayet doktorumu görmeye gittim. Bana neyin yanlış olduğunu bilmediğini, ancak bir takım test süreçlerine başlayacağını söyledi.” Colleen, diğer muayenelerin yanı sıra, Parkinson hastalığını teşhis etmek için kullanılan bir DAT taraması geçirdi.

“Uzman doktor beni aradı ve gelip onu görmemi istedi. Oturmamı istedi. 'Hayır, sadece şimdi bilmek istiyorum' dedim. 'Parkinson hastalığınız var' dedi. Yanıtladım: 'Bunun için tanrıya şükürler olsun! En azından şimdi biliyorum ve bununla başa çıkabilirim ve benim için bir şeyler yapabilirsin.“ Ancak, Colleen'in ilk iyimserliği bir darbe aldı: “Yanlışlıkla her şeyi çözen bir tedavi olacağını düşündüm; bir ilacın normal yürümeme izin vereceğini. Maalesef durum böyle değildi.”

Colleen semptomlarını şöyle anlatıyor: “Bu sabah saat dörtte uyandım ve kalkmam çok uzun sürdü Yataktan yuvarlanmam gerekti, çünkü vücudum çok iyi hareket etmiyordu. Ve rutin çevremden dışarı çıkar çıkmaz işler biraz zorlaşıyor. Bazen yürüyemiyorum çünkü beynim vücuduma yürümesini söylemiyor. Ama geriye ya da yanlara doğru yürüterek onu kandırabilir ve sonra tekrar harekete geçirebilirim.”

Colleen, Parkinson hastalığı olan insanlara hayatlarını kaybettiklerini hissetmemeleri gerektiğini göstermeye çalışmayı görev edindi. Parkinson konferanslarında hasta olarak konuşmacılık yapıyor ve Birleşik Krallık Parkinson Hastalığı Derneği için çeşitli danışma komitelerinde çalışıyor.