Διπολική διαταραχή

Κατανοώντας τη  Διπολική Διαταραχή

Η διπολική διαταραχή συνδέεται με σοβαρές διακυμάνσεις στη διάθεση και την ενέργεια ενός ατόμου, οι οποίες μπορεί να διαταράξουν την προσωπική του ζωή, την οικογένεια και την εργασία του.

ΔΙΠΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ

Η διπολική διαταραχή είναι μια διαταραχή διάθεσης, στην οποία οι ασθενείς μπορεί να βιώσουν περιόδους άσχημης και πολύ καλής διάθεσης.1 Η περίοδος καλής διάθεσης είναι γνωστή ως «μανιακό επεισόδιο» και η περίοδος άσχημης διάθεσης είναι γνωστή ως «καταθλιπτικό επεισόδιο». Μεταξύ αυτών των επεισοδίων, η διάθεση του ασθενούς μπορεί να επανέλθει στο φυσιολογικό, αν και συχνά δεν είναι σε θέση να λειτουργήσει φυσιολογικά.1

 

Η διπολική διαταραχή αποτελεί σοβαρή πάθηση, αφού ο κίνδυνος αυτοκτονίας είναι 20 φορές μεγαλύτερος από ότι σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.2 Περίπου το ένα τρίτο των ασθενών με διπολική διαταραχή έχουν προσπαθήσει να αυτοκτονήσουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους.3

 

Δεδομένα για τη Διπολική Διαταραχή

Η διπολική διαταραχή είναι μια διαταραχή διάθεσης, κατά την οποία οι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν περιόδους πολύ καλής διάθεσης και περιόδους άσχημης διάθεσης.1  

Μια περίοδος πολύ καλής διάθεσης είναι γνωστή ως "μανιακό επεισόδιο" και μία περίοδος άσχημης διάθεσης είναι γνωστή ως "καταθλιπτικό επεισόδιο".

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗς ΔΙΠΟΛΙΚΗς ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ

Τα μανιακά (ο ένας πόλος) και τα καταθλιπτικά (ο άλλος πόλος) επεισόδια είναι εκ διαμέτρου αντίθετα, εξ ου και το όνομα «διπολική διαταραχή».

 

  • Κατά τη διάρκεια ενός μανιακού επεισοδίου1, ένα άτομο θα φαίνεται ασυνήθιστα χαρούμενο και γεμάτο ενέργεια. Μπορεί να είναι εξαιρετικά ομιλητικό και να λέει πράγματα όπως «αισθάνομαι στην κορυφή του κόσμου». Μπορεί να εμφανίσει εμμονή με μια συγκεκριμένη δραστηριότητα, όπως η συγγραφή ενός μυθιστορήματος, ή μπορεί να φαίνεται ότι οι σκέψεις του τρέχουν και αποσπάται εύκολα. Τα άτομα αυτά μπορεί να κοιμούνται ελάχιστα ή και καθόλου. Μπορεί να συμμετάσχουν σε επικίνδυνες δραστηριότητες, όπως υπερκατανάλωση, άστατη σεξουαλική ζωή ή παράτολμες επιχειρηματικές επενδύσεις. Τα άτομα μπορεί να είναι ευερέθιστα και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητο να νοσηλευθούν. Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν μία εβδομάδα ή περισσότερο.
  • Κατά τη διάρκεια ενός καταθλιπτικού επεισοδίου1, ένα άτομο μπορεί να έχει πολύ άσχημη διάθεση, να μην έχει ενδιαφέρον για τίποτα και να μην ευχαριστιέται τίποτα. Τα άτομα αυτά μπορεί να αισθάνονται λυπημένα, άδεια συναισθημάτων και απελπισμένα για μια περίοδο αρκετών εβδομάδων, επηρεάζοντας την ικανότητα εργασίας και διάδρασης με άλλους ανθρώπους.

Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι διπολικής διαταραχής, ανάλογα με την παρουσία και τη σοβαρότητα των μανιακών και καταθλιπτικών συμπτωμάτων.1 Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ασθενείς θα βιώσουν και τους δύο τύπους επεισοδίων.1

76%

των ασθενών βιώνουν τα πρώτα συμπτώματα πριν την ηλικία των 21 ετών.3

46 εκ.

άνθρωποι παγκοσμίως υποφέρουν από διπολική διαταραχή.2

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΦΟΡΤΙΟ

 

Παγκοσμίως, 46 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από διπολική διαταραχή4, με περίπου ίσο αριθμό αντρών και γυναικών.1 Η διπολική διαταραχή εμφανίζεται συνήθως κατά την εφηβεία, με το 76% των πασχόντων να εμφανίζουν τα πρώτα συμπτώματα πριν την ηλικία των 21 ετών.5 Οι περισσότεροι άνθρωποι εμφανίζουν πολλαπλά επεισόδια κατά τη διάρκεια της ζωής τους, με περίπου έναν στους τέσσερις που λαμβάνουν αγωγή να ξανακάνουν επεισόδιο κάθε χρόνο.6

 

 

Η διπολική διαταραχή έχει αρνητική επίπτωση στις προοπτικές απασχόλησης, τις επιδόσεις στην εργασία και την παρουσία στην εργασία.7 Σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.), τα άτομα με διπολική διαταραχή χάνουν κατά μέσο όρο 17 ημέρες εργασίας ή δραστηριοτήτων ετησίως.8 Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ., η διπολική διαταραχή είναι η 12η αιτία μέτριας έως σοβαρής αναπηρίας παγκοσμίως.9

 

Οι άνθρωποι που ανησυχούν ότι αυτοί ή οι αγαπημένοι τους εμφανίζουν συμπτώματα διπολικής διαταραχής πρέπει να συμβουλευτούν τον γιατρό τους.

Διάγνωση και φροντίδα

 

Οι άνθρωποι που ανησυχούν ότι αυτοί ή οι αγαπημένοι τους εμφανίζουν συμπτώματα διπολικής διαταραχής πρέπει να συμβουλευτούν τον γιατρό τους. Η διπολική διαταραχή διαγιγνώσκεται μέσω συνεντεύξεων με ασθενείς, αλλά και συζητήσεις με οικείους.10 Η διπολική διαταραχή συχνά διαγιγνώσκεται λανθασμένα, παρά τις πολυάριθμες κλίμακες αξιολόγησης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό των συμπτωμάτων. Σύμφωνα με μια έρευνα, το 69% των ασθενών είχε διαγνωσθεί λανθασμένα τουλάχιστον μία φορά, συνήθως με κατάθλιψη, και μπορεί να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να γίνει σωστή διάγνωση.11

 

Η διπολική διαταραχή είναι μια δια βίου υποτροπιάζουσα ασθένεια. Μόλις γίνει η διάγνωση, συνήθως συνιστάται συνδυασμός φαρμάκων και ψυχοκοινωνικής θεραπείας.10 Ανάλογα με το αν ο ασθενής έχει μανιακό ή καταθλιπτικό επεισόδιο, απαιτούνται διαφορετικές θεραπείες.10

  1. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. 5th ed. Arlington, VA: American Psychiatric Association; 2013.
  2. Pompili M, Gonda X, Serafini G, Innamorati M, Sher L, Amore M, et al. Epidemiology of suicide in bipolar disorders: a systematic review of the literature. Bipolar Disord. 2013;15(5):457–490.
  3. Novick DM, Swartz HA, Frank E. Suicide attempts in bipolar I and bipolar II disorder: a review and meta-analysis of the evidence. Bipolar Disord. 2010;12(1):1–9.
  4. GBD 2017 Disease and Injury Incidence and Prevalence Collaborators. Global, regional, and national incidence, prevalence, and years lived with disability for 354 diseases and injuries for 195 countries and territories, 1990–2017: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2017. Lancet. 2018;392(10159):1789–1858.
  5. Perlis RH, Dennehy EB, Miklowitz DJ, Delbello MP, Ostacher M, Calabrese JR, et al. Retrospective age at onset of bipolar disorder and outcome during two-year follow-up: results from the STEP-BD study. Bipolar Disord. 2009;11(4):391–400.
  6. Vázquez GH, Holtzman JN, Lolich M, Ketter TA, Baldessarini RJ. Recurrence rates in bipolar disorder: systematic comparison of long-term prospective, naturalistic studies versus randomized controlled trials. Eur Neuropsychopharmacol. 2015;25(10):1501–1512.
  7. Dean BB, Gerner D, Gerner RH. A systematic review evaluating health-related quality of life, work impairment, and healthcare costs and utilization in bipolar disorder. Curr Med Res Opin. 2004;20(2):139–154.
  8. Alonso J, Petukhova M, Vilagut G, Chatterji S, Heeringa S, Üstün TB, et al. Days out of role due to common physical and mental conditions: results from the WHO World Mental Health surveys. Mol Psychiatry. 2011;16(12):1234–1246.
  9. World Health Organization. World Report on Disability 2011. Available from: http://www.who.int/disabilities/world_report/2011/report.pdf [accessed 17 September 2019].
  10. Grande I, Berk M, Birmaher B, Vieta E. Bipolar disorder. Lancet. 2016;387(10027):1561–1572.
  11. Hirschfeld RM, Lewis L, Vornik LA. Perceptions and impact of bipolar disorder: how far have we really come? Results of the national depressive and manic–depressive association 2000 survey of individuals with bipolar disorder. J Clin Psychiatry. 2003;64(2):161–174.

  1. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. 5th ed. Arlington, VA: American Psychiatric Association; 2013.
  2. GBD 2017 Disease and Injury Incidence and Prevalence Collaborators. Global, regional, and national incidence, prevalence, and years lived with disability for 354 diseases and injuries for 195 countries and territories, 1990–2017: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2017. Lancet. 2018;392(10159):1789–1858.
  3. Perlis RH, Dennehy EB, Miklowitz DJ, Delbello MP, Ostacher M, Calabrese JR, et al. Retrospective age at onset of bipolar disorder and outcome during two-year follow-up: results from the STEP-BD study. Bipolar Disord. 2009;11(4):391–400.
  4. Pompili M, Gonda X, Serafini G, Innamorati M, Sher L, Amore M, et al. Epidemiology of suicide in bipolar disorders: a systematic review of the literature. Bipolar Disord. 2013;15(5):457–490.
  5. Alonso J, Petukhova M, Vilagut G, Chatterji S, Heeringa S, Üstün TB, et al. Days out of role due to common physical and mental conditions: results from the WHO World Mental Health surveys. Mol Psychiatry. 2011;16(12):1234–1246.
  6. World Health Organization. World Report on Disability 2011. Available from: http://www.who.int/disabilities/world_report/2011/report.pdf [accessed 17 September 2019].

Περισσότερα νέα από τη Lundbeck